ROZDZIAŁ TRZECI ;-)

Rozdział trzeci

Pogoda na zewnątrz nie zachęcała do wyjścia z cieplutkiego, miękkiego łóżeczka. No ale w końcu trzeba wziąć się w garść i ruszyć swoje cztery litery. Wskazówka sekundowa na zegarku wraz ze swoim ruchem wydawała cichy acz wystarczająco głośny dźwięk. Jest już po 8:00 a ja jeszcze nie w pracy. Ach, przecież mam dzisiaj wolne. Leniwie przeciągnęłam się cały czas będąc w tym samym miejscu. Mam zamiar kupić dziś moim bliskim prezenty. Znając mnie, to zabrałabym się za to albo miesiąc przed Wigilią albo w same Święto. Przetarłam rękoma moje oczy i ziewnęłam. Nie ma to jak spać siedem godzin. Normalnie już od szóstej byłabym w pracy. Skierowałam się do łazienki po drodze biorąc przygotowany przeze mnie zestaw. Weszłam pod prysznic a kiedy poczułam krople ciepłej cieczy na moim ciele, od razu całe zmęczenie odeszło. Po odświeżeniu założyłam białą, koronkową bieliznę. Wysuszone włosy chciałam rozczesać, jednak szczotka spadła na podłogę. Schyliłam się i wtedy coś na moim prawym udzie zwróciło na siebie uwagę. Były to blizny. Nie byle jakie blizny. Stałam jak sparaliżowana. Od pewnego czasu nie patrzyłam na nie. A teraz wydawały się taki inne. Jakby to co się wydarzyło, nie miało miejsca. Wspomnienia powróciły ze zdwojoną siłą. Moment w którym się poznaliśmy, nasze randki, potem zamieszkanie z sobą… A na końcu moment pierwszego uderzenia. Jego umięśniona ręka na mojej skórze pozostawiająca czerwony ślad. Łudziłam się żeby to było jednorazowe. Po prostu wkurzył się i to wszystko. Ale to się powtarzało. I powtarzało. Prze ze mnie przeszedł dreszcz. Obiecałam że już nigdy o tym nie wspomnę, nie pomyślę. I dotrzymam słowa. Podniosłam szczotkę do włosów, wyczyściłam z drobnego kurzu z posadzki aby po chwili mieć lekko kręcone włosy opadające na plecy. Przemyłam twarz wodą. Zrobiłam makijaż i nałożyłam na siebie wcześniej przygotowane ubrania. Wyszłam z tego pomieszczenia, spakowałam najpotrzebniejsze rzeczy do torby tj.: kluczyki, portfel, mała kosmetyczka i telefon. Gotowa udałam się do kuchni. Rozsunęłam wszędzie rolety i włączyłam TV. Akurat leciał jakiś program plotkarski. Pogłośniłam. „Podobno Miley Cyrus i Liam Hemsworth wrócili do siebie. Młode gwiazdki przez cały czas rozłąki pisały do siebie miłosne e-smsy. Jednak ich związek ma wyjść na jaw dopiero na gali MTV…” What?! Chyba zwariowali. Miley nigdy już nie powróci do tego bydlaka. E-smsy? Jeszcze czego! Chyba bym wiedziała o tym jako jej najlepsza przyjaciółka, prawda?! Natychmiast wybiłam numer Cyrus i czekałam na odpowiedź. Po dwóch sygnałach odebrała cichutkim głosem:

- Halo? Alice?

- Miley? Kochanie coś się stało?- zmartwiona powiedziałam

- Nie nic. Oprócz tego że mnie obudziłaś i oglądałam zdjęcia Liama z tą cholrn* suk* to nic!- odpowiedziała coraz bardziej łamiącym się głosem. Biedna.

- Skarbie, nie martw się. Dobrze wiesz że to zwykły dupe*, który nie umiał docenić jaki skarb ma przy sobie.

- Masz rację, Ali. Musze wziąć się w garść. Nie wiem co bym bez ciebie zrobiła. Słyszałaś o gali?

- Tak, przed chwilką mówili o tym. Ciekawe, gdzie będziemy siedzieć.

- Oby mnie usadzili obok zwariowanego chochlika i pokręconego loczka.

- Ej, zaczynam być zazdrosna.- gdy to powiedziałam usłyszałam śmiech w słuchawce. Uśmiechnęłam się pod nosem

- Może umówimy się dzisiaj w kawiarence na Black Street?

- Mnie pasuje. O 15:30?

- Jasne, słońce.

- No to do zobaczenia, kotek.

- Do zobaczenia, Alice.- pożegnała się.

Jak to dobrze że na nią trafiłam. Jakoś nie miałam apetytu na śniadanie. Jeszcze tylko ubrałam płaszcz i buty, wychodząc z domu.  Obcasy miarowo odbijały się o kostkę. Co by tu im kupić? Na pewno coś mi wpadnie w oko. Zanim się obejrzałam, znajdowałam się w garażu. Odpaliłam moje autko, które wróciło wczoraj z lakierowania. Wydało cichy pomruk. Tak mi tego brakowało.

15 minut później

Minęłam Multikino a moim oczom ukazał się wieeelki budynek mieszczący najmodniejsze butiki np. Armaniego. Dłużej nie zwlekając otworzyłam potężne drzwi, a gdy byłam już w środku zaciągnęłam się powietrzem. Coco Chanel nr 5. Hmmm. Poczułam się tak beztrosko. Po ostatnich przeżyciach uratować mnie mogły tylko zakupy i odtłuszczona kawa Starbucks. 



Kolejny rozdział za nami. Podzieliłam go na trzy części, mam nadzieję że dodam je jeszcze przed Sylwkiem. A co do Sylwestra, gdzie go spędzacie? Albo raczej z kim? Czekam na odpowiedzi w komentarzach! Miałabym do was jeszcze małą prośbę. Coś mało osób wchodzi na tego bloga (są też stałe bywalczynie tj. Selinka Heart i alicecullen1920, za co bardzo dziękuję!) więc moglibyście polecać gdzieś moje zapiski? Z góry dziękuje! Do napisania!
Pozdrawiam, Viera Kolorowa,
xoxo